تاثیر مولفه انگیزشی حضور تماشاگر هنگام تمرین برنامه اسپارک بر بهبود مهارت های حرکتی درشت دانش آموزان کم توان ذهنی

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر حضورتماشاگر بر مهارت های حرکتی درشت دانش آموزان دختر کم توان ذهنی 11-7 ساله بود. به همین منظور تعداد 30دانش آموز دختر کم توان ذهنی از مدرسه استثنایی مرجانی پاکدشت انتخاب شدند. شرکت کنندگان پژوهش پس از پیش آزمون به 3 گروه مساوی(10 نفردرگروه برنامه حرکتی اسپارک با حضور تماشاگر،10 نفردرگروه برنامه حرکتی اسپارک بدون حضور تماشاگر و 10 نفر در گروه کنترل) تقسیم شدند.سپس به مدت 8 هفته(15 جلسه) گروه های تجربی به انجام برنامه حرکتی اسپارکدر دو شرایط با حضور تماشاگر و بدون حضور تماشاگرپرداختند و گروه کنترل به انجام فعالیت روزمره مشغول شدند.بعد از طی کردن دوره تمرینی مجددا بهره رشد حرکتی کودکان سنجیده شد. ابزار مورد استفاده در پیش آزمون و پس آزمون،آزمون رشد حرکتی درشت الریخ 2000 بود. نتایج بدست آمده از پژوهش توسط آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی توسط نرم افزارspss نسخه 21 و در سطح معناداری 0.05= ?تجزیه و تحلیل آماری شدند.نتایج آزمون هایآماری نشان دادند که گروه های تجربی در هر دو شرایط حضور و عدم حضور تماشاگر نمرات بهتری را نسبت به گروه کنترل در پس آزمون کسب کردند.ضمن آن تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی در شرایط حضور وعدم حضورتماشاگر مشاهده نشد.از نتایج بدست آمده چنین برداشت می شود که برنامه تمرینی به کار رفته در این پژوهش برای بهبود مهارت های حرکتی درشت در کودکان کم توان ذهنی مناسب بوده ولی حضور تماشاگر نتوانسته در بهبود مهارت های مذکور مثمر ثمر باشد.